Grodzisko usytuowane zostało w najwyższym punkcie wzgórza morenowego o lokalnej nazwie Pilekalnis (224,4 m n.p.m.). Od strony południowej stoki wzniesienia opadają łagodnie ku podmokłej dolinie, od zachodu u jego stóp przebiega głęboki parów, w kierunku północnym i południowym przechodzący w szerokie i głębokie doliny. Do podnóża grodziska, od północnej strony, dochodzi podłużna „grobla” o stromo opadających zboczach i długości ok. 100 m. Jest to element raczej naturalny, ale antropogenicznie przekształcony. Majdan tego grodziska ma kształt owalny o rozmiarach ok. 40 x 20 m, ograniczony potężnymi wałami wzniesionymi w ostatniej fazie jego użytkowania.  Składa się z dwóch części, przedzielonych czymś w rodzaju wału/grobli, niższej na północy i wyższej na południu. Nie wiadomo dokładnie gdzie znajdowało się przejście bramne. Prawdopodobnie usytuowane ono było w części południowej, od strony przylegającej do wałów „półki”, na której mogła stać drewniana wieża. Ślady dodatkowych umocnień zachowały się u podnóża obiektu. Wał grodziska w kilku miejscach uszkodzony jest wkopami z okresu drugiej wojny światowej. Wczesnośredniowieczny gród wzniesiony został na reliktach osadnictwa z wczesnej epoki żelaza i okresu wpływów rzymskich.

Obiekt wymieniany w literaturze od końca XVIII wieku pod nazwą Jegliniec.

Datowanie: X-XIII w.