Grodzisko w Dybowie położone jest na przesmyku pomiędzy dwoma rynnowymi jeziorami Długie i Stopka, ok. 10 km na zachód od Olecka. Warownia zajmuje niemal całą powierzchnię wzgórza morenowego o dość łagodnych stokach zachodnim i wschodnim i stromych zboczach od strony północnej i południowej. Grodzisko składa się z podwójnej linii wałów, które od strony wschodniej przechodzą w pojedynczy wał zaporowy. Umocnienia te nie są widoczne od strony północnej, za to od strony zachodniej znajduje się dodatkowy wał tworzący coś w rodzaju rozległego przedpiersia grodziska. Majdan ma kształt mniej więcej owalny i wymiary ok. 80 x 60 m. W jego części wschodniej jeszcze przed drugą wojną światową znajdował się staw. Dojście do warowni w Dybowie wiodło przez naturalną groblę przylegającą do wzgórza od strony wschodniej. Przebiegała tędy komunikacja pomiędzy grodem, a głównym skupiskiem osadniczym, zarejestrowanym  po wschodniej stronie opisywanego obiektu obronnego. Od strony wschodniej widoczny jest kamienny wał, który łączy brzegi jeziora Stopka i Długie, na granicy grobli i wschodnich stoków grodziska. Wczesnośredniowieczny gród wzniesiony został na reliktach osadnictwa z wczesnej epoki żelaza i okresu wpływów rzymskich.

Grodzisko znane w literaturze od drugiej połowy XVI wieku pod nazwami Grodischki, Grodischk, Grodzisko, Grodcziskoberg, Grodczisko, Zamzisko, Chelchen, Diebowen, Diebauen, Dybowo.

Datowanie: X-XIII w.