Grodzisko jest ulokowane na wzniesieniu kemowym o lokalnej nazwie Grodzisko położonym pomiędzy Wierzbowem i Dorszami. U jego podnóża, po południowej stronie rozciąga się rozległe plateau osady podgrodowej. Cały zespół otoczony jest podmokłymi rozlewiskami dwóch bezimiennych cieków wodnych. Dodatkowo gród od osady oddzielony był sztucznie wykopaną fosą, okalającą obwałowania. Obiekt składa się z pierścienia bardzo masywnego wału, zbudowanego prawdopodobnie w technice skrzyniowej wraz z bardzo głębokim rowem wewnętrznym oddzielającym go od majdanu. Poprzez ten zabieg fortyfikacyjny uzyskano znacznie wyniesiony, ale niewielki majdan (26 m na osi NW-SE i 28 m na osi NE-SW) znajdujący się w centralnej części grodziska. W południowej części majdanu znajduje się niewielki pagórek. Niewykluczone, że  była to podstawa pod wieżę obronną. W południowo-zachodniej części wału znajdowało się przejście bramne połączone groblą z majdanem. U podnóża stoku wzgórza zachowały się relikty wału dolnego.

Grodzisko znane w literaturze od XVII w. pod nazwami Mons Wiersbowiensis, Burg bei Dorssen, Wielka Gora, Góra Marcinowska, Wiersbowen, Schwedenschanze, Dorschen, Wierzbowo.

Datowanie: X-XIII w.